Gerechtsgebouw
Het gerechtsgebouw in de Burgemeester Nolfstraat, heropgebouwd in de jaren 1950.
Het oorspronkelijke justitiepaleis werd geopend in 1875 in de nieuwe wijk van de stad, ontstaan door het wegvallen van de stadsmuren en de ontwikkeling van de stationswijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het beschadigd door bommen en uiteindelijk werd het volledig verwoest door een brand in 1946. Er wordt wel eens beweerd dat de brand aangestoken was naar aan-leiding van processen over de colla-boratie. In elk geval gingen veel dos-siers in rook op. Het huidige gerechtsgebouw in Kortrijk werd door de Provincie opge-richt naar een ontwerp in neo-klassie-ke stijl, van ingenieur-architect Joris Verbeke, toenmalig directeur bij de Provinciale Technische Diensten te Brugge, samen met architect E. De Schrijver. Voor de beeldhouwwerken werd beroep gedaan op beeldhou-wers Alfred Courtens en Alphonse Dewispelaere. Courtens was ook de beeldhouwer van het Leiemonument. De werken namen een aanvang op 3 juli 1952 en werden voltooid met de of-ficiële inhuldiging op 4 januari 1958. De aannemer was Amédé Cottyn, een naam die vaak opduikt in die periode. Cottyn was de grootste aannemer uit de streek. Hij bouwde onder meer de Sint-Elisabethkerk, de kerk van Oostduinkerke en de Sint-Margareta-kerk van Knokke. Hij herstelde ook de O.-L.-Vrouwekerk. Hij stelde meer dan duizend mensen te werk. Toch ging de firma rond 1958 failliet en werd Amédé, met de handboeien aan, het gerechtshof binnen geleid dat hijzelf gebouwd had. De monumentale bouwwijze weer-spiegelt de toen gangbare visie op een gerechtelijk apparaat dat boven de burger diende verheven te zijn. Het grondplan heeft een symme-trische opbouw met naast de hoof-dinkom de gehoorzalen, verderop in beide zijvleugels de burelen voor de magistratuur en achteraan de grif-fies en de bibliotheek. De muren zijn opgetrokken in traditioneel, dragend metselwerk. De straatgevels, met in het gevelvlak overgaande ionische zuilen, hebben een bekleding uit Doornikse blauwe steen en Engelse witsteen uit de streek van Dove. Binnenin werden rijkelijk Belgische marmers aangewend. Vooral de deuromlijstingen in het zeldzame, en unieke, zwarte marmer van Mazij im-poneren. In de inkom zijn fresco’s van Marcel Notebaert aangebracht. In de traphal is er een modern glasraam aange-bracht.
