Marktstraat

Marktstraat

Marktstraat

Info uit "duizend Kortrijkse straten", Egied van Hoonacker, 1986.
M. Van Markeplaats tot de Markebekestraat. Lengte 260 m. 88 won. 252
bew. In 1827 waren er 16 huizen met 78 bew. In 1885 waren er 119 bew. In 1918 stonden er
45 huizen. Pl. C9.
In 1752 was het de Straete van Marcke , in 1764 de CRAEYPOELSTRAETE leendende naer
d’herberghe den Slabbaert , in 1789 de Straete loopende van de Plaetse naer de herberg den
Slabbaert, in 1791 de Craeypoelstraete of Craeypuulstraete en vanaf 1827 de Marckestraet.
Door het SK van 4.10.1968 werd de Markestraat de Marktstraat. Tijdens de bezetting van
W.O.II was de officiële benaming Raymond Tollenaerestraat. Raymond Tollenaere
(Oostakker 1909- Kapry bij Leningrad 1942) studeerde rechten in Gent. Hij was propagandist
van het VNV (Vlaams Nationaal Verbond) en kommandant van de in 1941 opgerichte
Dietsche Militie Zwarte Brigade. Als officier van het Vlaamsch Legioen streed hij tegen de
Sovjet-Unie; hij sneuvelde aan het Oostfront. In 1945 was er een voorstel om de straat
Leopold III-straat te noemen. Sedert 1968 wordt de Markestraat Marktstraat gespeld.
In de l8de eeuw liep de Marktstraat verder naar het noorden tot aan de Doenaertstraat; ze
kwam uit aan de Markebekestraat ter hoogte van de huidige Putmeersstraat. Met de aanleg
van de spoorweg werd het noordelijke gedeelte in 1842 afgesneden en werd de Marktstraat
met de Markebekestraat verbonden ter hoogte van de huidige Hospitaalweg. Met het verhogen
van de spoorweg werd op die plaats in 1875-77 een viaduct aangelegd. In 1950 werd hij
vervangen door een brede viaduct, aangepast aan het moderne verkeer. De Marktstraat werd
in 1886 geplaveid. Het was toen de bedrijvigste straat van de gemeente met drie boerderijen,
twee vlasfabrieken, vijf vlasschuren, zes winkels en vier herbergen. In 1955 werden de
straatstenen vervangen door betonnen tegels Victor. In 1972 werden er verkeerslichten
geplaatst op het kruispunt van de Rekkemsestraat.
Op de westkant van de Marktstraat is het nr. 9 de pastorie, opgericht in 1900. Het huis werd
zwaar beschadigd door het bombardement van 14.5.1943 en in 1949 herbouwd. Wat verder
stond in het begin van deze eeuw café In de Nieuwen Kloef. Het nr. 29 is residentie Sun. Op
de hoek van de Hemelrijkstraat stond het Volkshuis, dat verdween door het bombardement
van 1943. De Woutersbibliotheek was er ondergebracht. Het nr. 75 was de mechanische
weverij, die in 1897 opgericht werd door Ernest De Witte-Visage. Aan de overkant van de
straat werden de kantoren opgetrokken. Op 14.5.1943 vielen er 30 bommen op de firma. De
weverij werd in september 1981 gesloten. De werkplaatsen aan de westkant werden in april
1983 gesloopt.
Op het nr. 87 richtte Cyriel Debrabandere in 1887 een brouwerij op. In 1937 werd de
brouwerij overgenomen door zijn zoon Alfred. In 1941-42 werd er gestopt met brouwen.
Thans worden de gebouwen gebruikt door een handelaar in kolen en stookolie. In deze buurt
stonden in het begin van deze eeuw het Café du Tissage en In den Haan. De nrs. 97-103
waren vier eenlaagshuisjes, die 50 m naar achteren lagen. Het was de Calemeynsreke die in
mei 1983 gesloopt werd. Een smalle gang tussen twee huizen verschafte toegang tot die
achterbuurt.
Op de oostkant van de Marktstraat is het nr. 4 café Middenstandshuis of De Bloempelder,
lokaal van de Volksunie, het CMBV, het NMCV, het Werk van de Volkstuinen, de
Strijdersbond en sedert 1957 de schuttersvereniging Sint-Sebastiaan. Het nr. 8 was café In den
Nieuwen Anker. Het nr. 10 is café De Gilde, in 1980 lokaal van het ACW, KBG, KAV, De
Merels, Mardavo, volleyclub De Kanaries, de vinkenzettersvereniging De Leiezangers en in
1970 de kaartersclub De Leiekloppers. Het nr. 18 is de drukkerij Theys. Op het nr. 32 stond
café Huis van Commerce, waar op het einde van de l9de eeuw cichoreikoopman Edward Van
Hoenacker kastelein was. Nadien was het café Schuttershof. Het huis werd in 1943 vernield.
Op die plaats werd in 1949 de juwelenfabriek Bowy opgericht door Roger Bostoen, die in
1943 begon als goudsmid in de Kloosterstraat.
Het nr. 48 was café Het Paradijs, opgericht in 1881 en in 1960 al verdwenen. Het nr. 74 is het
land- en tuinbouwbedrijf van de Boerenbond. Tussen de nrs. 86-90 liggen de verlaten
kantoren van de firma De Witte-Visage. Op die plaats stonden een elftal huizen, genoemd de
Witte Reke. Het nr. 110 is café De Reisduif. Achteraan ligt de schietbaan van de gilde Sint-
Barbara. De vier schietschijven dragen de naam Arthur Verhaeghe, een overleden voorzitter
van de gilde. Het is ook het lokaal van de biljartclub Krijt op Tijd.
In die buurt lagen in het begin van deze eeuw café Royal en In den Handboog. Het nr. 138,
bijna aan de spoorweg, is café Het Volkshuis, lokaal van socialistische verenigingen.

Extra info:
Marke viert in 1947 de aanstelling van burgemeester Alfred Debrabandere. In de bocht van de Marktstraat en de Kleine Marktstraat passeert een stoet. Op de wagen prijkt het portret van de nieuwe burgervader. Op de achterzijde stond het portret van diens vader, oud-burgemeester Cyrille Debrabandere. Beide schilderijen, waren het werk van een Italiaanse kunstenaar, bedreven in cinema-affichage, die te Marke verbleef.

Object hiërarchie: 1 items

Komt voor in:

Locatie