Theodoor Sevenslaan
Info uit "duizend Kortrijkse straten", Egied van Hoonacker, 1986.
K. Van de Dokter Snellaertstraat tot de Visserskaai. 101
won. 216 bew. Pl. H7.
De oostelijke helft van deze weg bestond al in de 16de eeuw en behoorde toen tot de Oude
Oudenaardseheerweg. In de 19de en het begin van de 20ste eeuw was het een aardeweg van
1018 m: de buurtweg 44 of ZOUTBOERWEGEL. Op voorstel van Victor Acke richtte Piere
Debbaudt namens de Geschied- en Oudheidkundige Kring op 27.5.1927 een schrijven aan het
stadsbestuur om de Zoutboerwegel te herdopen in Theodoor Sevenslaan “opdat de
gedachtenis van deze Vlaamse geschiedschrijver in het geheugen van de bevolking zou
blijven”. Deze wens werd door het SK van 13.1.1928 ingewilligd. Theodoor Sevens (Kinrooi
1848- Kortrijk 1927) werd in 1881 benoemd tot hoofdonderwijzer van de katholieke school in
Walle. Van 1888 tot 1920 was hij hoofdonderwijzer van de centrale stadsschool en daarna
stadsarchivaris. In 1903 stichtte hij met deken De Gryse de Geschied- en Oudheidkundige
Kring van Kortrijk, waarvan hij tot in 1927 de secretaris bleef. Naast zijn gedichten en een
zestigtal artikels bij de G.O.K.K. schreef hij talrijke brochures in verband met de geschiedenis
van Kortrijk en de Guldensporenslag.
De richtlijn van deze 15 m brede straat, die voor een groot deel het tracé van de
Zoutboerwegel volgt, werd bepaald door een K.B. van 14.5.1925 en 9.5.1932. De
aanbesteding om de aardeweg te plaveien met Zweedse straatstenen werd goedgekeurd door
de GR van 8.5.1933. De vernieuwde straat werd op 20.5.1934 plechtig opengesteld. Pas in
1938 was het bestratingswerk volledig voltooid. De straat heeft nog haar oorspronkelijke
straatstenen. Begin 1983 werden verkeersdrempels aangelegd en werd de straat op drie
plaatsen door beplantingen vernauwd om het verkeer te vertragen.
Aan het zuideinde van de Theodoor Sevenslaan werd in 1869 de spoorweg naar Ronse
aangelegd. Aan deze overweg gebeurde in augustus 1936 een tragisch ongeval toen een
vrouw door een trein vermorzeld werd. In 1963-64 werd op die plaats een kleine tunnel
aangelegd.
De eerste behoorlijke woningen in de Theodoor Sevenslaan werden gebouwd in 1923 toen
Alfred Bevernage de toestemming kreeg om zes huizen te bouwen. In 1931 stonden er 28
huizen. De huizen ten oosten van de Vredelaan werden pas na W.O.II gebouwd.
Aan de westkant van de straat, tegenover de nrs. 30-40, stond een rij van vier huisjes, die in
1955 afgebroken werden. Het eerste huis was café Het Wagonske, dat voor W.O.I. een slechte
faam genoot. Aan de overkant stond café De Tunnel. In 1957 werd op die plaats de rijweg
verbreed en de straat gedeeltelijk rechtgetrokken.
Aan de oostkant van de straat werd in 1924 op het nr. 106 de Société Belge de Poterie
Flamande opgericht. In deze firma werden tot in 1931 door een dertigtal werklieden
siervoorwerpen in loodglazuuraardewerk vervaardigd. In de verlaten gebouwen werd in 1940
de firma COBAR ondergebracht. Deze firma, gespecialiseerd in het vervaardigen van radio’s
met de handelsnaam Barco, werd in 1934 gesticht in Poperinge. Vanaf 1949 werden
televisietoestellen vervaardigd. In de jaren 1970 werd uitbreiding genomen in de
industriezone van Kuurne en waren er 1800 mensen tewerkgesteld. Vanaf 1978 kwam er een
crisis in de productie van TV-toestellen. In juli 1981 werd de firma gesplitst en kreeg de
afdeling in de Theodoor Sevenslaan de benaming N.V. Barco Industries. Koning Boudewijn
bezocht op 22.4.1985 de firma.
Op de oosthoek van de Vredelaan, nr. 172, staat sedert 1933 het café De Vrede. Het is de
enige herberg in deze buurt, tussen de spoorweg naar Gent en de spoorweg naar Zwevegem,
die voor W.O.II Nieuw Kortrijk heette.
