Steenpoort

Steenpoort

Steenpoort

Info uit "duizend Kortrijkse straten", Egied van Hoonacker, 1986.
K. Van de Lange Steenstraat tot de Grote Kring. 11 won. 28 bew. Pl. F7.
Tot in het begin van de 19de eeuw behoorden de huizen van de Steenpoort tot de Lange
Steenstraat. De straatnaam Steenpoort komt voor het eerst voor in de bevolkingsregisters van
1846. De Steenpoort zelf lag aan het oosteinde van de straat en was de mooiste poort van de
stad. Wellicht was het de eerste stadspoort in steen ofwel was het in de middeleeuwen een
steen of gevangenis. Met het versterken van Overbeke verloor de poort haar strategisch
belang. Zij werd voor 1677 afgebroken.
Onder het laagste punt van de Steenpoort loopt de Zipte, een beek die in 1843 overwelfd
werd. Zij komt van de Veemarkt, loopt onder de Koeiekop, onder de Steenpoort, achter de
tuin van het Begijnhof en vandaar naar de Leie. Na elke wolkbreuk liep de beek over. Dit
gebeurde nog op 11.8.1938 toen het water in de straat 50 cm hoog stond. In sommige huizen
liep de beerput over en de inhoud vermengde zich met het water. De steenputten van de
huizen leverden ondrinkbaar water. Drinkbaar water moest gehaald worden aan de pomp van
de Kring of het Begijnhof. De Steenpoort is nog niet volledig in lijn gebracht. Aan de
noordkant zijn er nog twee inspringende delen. In de 19de eeuw waren er nog meer van die
“inhammen” die de volksmond “pishoeken” noemde. De Steenpoort werd op 16 april 1974
een verkeersvrije winkelstraat. Luidsprekers verspreiden er muziek om de kopers in stemming
te brengen. Waar tot na W.O.II de winkeliers in hun eigen winkel woonden, gingen
geleidelijk talrijke handelaars in de residentiële wijken van de stad een woning optrekken.
Nachtelijke inbraken in verlaten winkels werden hierdoor bevorderd. De straat telt
hoofdzakelijk kledingzaken met modieuze volksvreemde namen. In 1981 waren het:
l’Astrakan, les Lutins, Mandarine, Papago, Paris-Vienne, Renée, Rodier en Square.
Het eerste huis aan de noordkant van de straat dat de hoek vormt met de Grijze-Zustersstraat
is versierd met pilasters met Corinthische kapitelen en werd al in 1594 De Goudblomme
genoemd. Deze naam hield stand tot in het begin van deze eeuw, toen het een winkel werd
van koloniale waren. Van 1938 tot ca. 1984 was het de pelswinkel A l’Astrakan. ‘T Gouden
Hooft was in de 17de eeuw een huisnaam aan de noordkant van de straat. Op het nr. 9 was in
het begin van deze eeuw de tabaks- en snuiffabriek van Ado Verheust-Nijs gevestigd. Van
1907 tot 1924 werd het bedrijf beheerd door Albert Foulon. In het huis nr. 17, thans een
reisagentschap, lag tot ca. 1965 de snoepwinkel Eggermont, waar de zelfgemaakte specialiteit
“Banneels zwarte spekken” verkocht werden. De familie Eggermont-Banneels woonde er al
in 1860. In het begin van de 18de eeuw was het een banketbakkerij. Het nr. 19 was in de 19de
eeuw de drukkerij Vermaut-Grafmeyer. Op het nr. 21 is de oudste wapenwinkel van Kortrijk
gevestigd. De zaak behoorde al in 1846 aan de slot- en wapenmaker Seynaeve en is sedert
1880 in handen van de familie Vandenbroucke. Op 24.3.1975 werd de wapenwinkel ‘s nachts
door vreemdelingen opengebroken. De bewoner van het huis opende het vuur waarbij een van
de inbrekers in de hals getroffen werd. Zijn stoffelijk overschot werd ‘s anderendaags in een
geparkeerde auto in Rijsel teruggevonden.
De Steenpoort telde in de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw twee herbergen: A
l’Hirondelle, het hoekhuis van de Sionstraat en enkele huizen verder op het nr. 6 café De
Molen, thans een optiekzaak. In de danszaal achteraan De Molen werd van 1911 tot ca. 1920
de eerste bioscoop van Kortrijk ingericht. De nooduitgang van de zaal gaf uit op de
Molenkoer in de Sionstraat. Naar de zeven dochters werd De Molen in de wandeling ook nog
In de Veertien witte Billekes genoemd. In De Molen werd in 1862 een bibliotheek van de
liberalen geopend. Op het nr. 8 woonden vanaf ca. 1849 tot rond 1930 achtereenvolgens de
apothekers Comer, Descamps, Ghyssaert en D’Haene.

Object hiërarchie: 1 items

Locatie