Monseigneur De Haerne (1/2)
Désiré De Haerne (1804-1890) was op vele vlakken actief.Als priester was hij een tijdje directeur van het Stedelijk College in Kortrijk. Later kwam hij er terug als retoricaleraar. Onder Willem I publiceerde hij in diverse tijdschriften, waarbij zijn verzet tegen het Hollands bewind tot uiting kwam. Hij lanceerde petitiecampagnes om de vrijheid van pers, onderwijs, taal en godsdienst te verkrijgen.Als volksvertegenwoordiger speelde hij in 1830 een belangrijke rol bij het opstellen van de grondwet en de keuze van de staatsvorm. Aanvankelijk pleitte hij voor een republikeinse constitutie, maar toen de monarchie éénmaal geïnstalleerd was, ondersteunde hij deze volkomen.Intussen zette hij zich ook in voor doofstomme en blinde kinderen. Hij was de uitvinder van een soort gebarentaal en stichtte verschillende bijzondere scholen, o. m. in Engeland en Bombay.In het parlement kwam De Haerne op voor de vernederlandsing van het middelbaar onderwijs.In 1870 benoemde paus Pius IX hem tot zijn kamerheer, waaraan de titel van monseigneur verbonden was. Hij overleed in Sint-Joost ten Node, maar na de rouwdienst werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar het Sint-Janskerkhof in Kortrijk.De onthulling van het monument vond plaats in aanwezigheid van talrijke prominenten en delegaties uit binnen- en buitenland.Aanvankelijk stond het monument op de Grote Markt, nabij het huis ‘De Roeland’. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het beschadigd door een explosie. De versieringsgroep werd vervangen door een kopie, gemaakt door Petrus Braecke, een leerling van De Vigne. Tevens werd er een nieuw voetstuk besteld bij steenkapperij Viaene-Lagae.In 1929 verhuisde het vernieuwde monument naar het Casinoplein, om in 1951 zijn uiteindelijke bestemming te vinden aan het begin van de Monseigneur De Haernelaan.
De Vigne Paul (Gent, 1843 - Sint-Joost-ten-Node, 1901)
Was één van de belangrijkste 19e eeuwse beeldhouwers in België. Hij verbleef een tijd in Parijs en was bevriend met Rodin. Hij was lid van ‘les XX’. Hij realiseerde een groot aantal portretbustes, monumenten en beelden voor openbare gebouwen, vooral in het Brusselse. In Vlaanderen werd hij bekend door zijn monument van Jan Breydel en Pieter De Coninck in Brugge. Veel van zijn werk kwam in Brusselse musea terecht.
