Wardje Fluit
Vanaf omstreeks 1900 kwam hij alle dagen aangereden met zijn kruiwagen waarop zijn emmer (ketel) met deeg erin en zijn lauwer of laaier (baktoestel , hetekoeken-komfoor ) waarop hij hetekoeken bakte aan een cent het stuk. Boven zijn komfoor was een primitieve tent opgesteld waar hijzelf kon onder schuilen. Hij bakte er van s’morgens tot s’avonds en zijn emmer was nooit leeg. Als er een schip kwam liet Wardje een kloef neer aan een touw en alle schippers stopten iets toe voor een gunst van de Heilige Nepomucenus (Beeld nu staande op de brug aan de Broeltorens). Het verhaal doet de rond dat tijdens een kavalkade voor halfvasten een olifant meeliep in de stoet. Toen hij voorbijkwan aan het kraam van Wardje stak hij zijn snuit uit, nam alle koeken en wierp de pot in de Leie. Zijn voornaamste klanten waren “De gezworen arbeiders” . Dit was een vereniging van mannen die zich bezighielden met het laden en lossen van koopwaren van de schepen.
